Bir kol mesafesinde gizli küçük aydınlıklar. Kapkara sayfalar arasındaki anlamlı sözcükler. Uzanmak gerek pek tabii ki; fakat... Pas geçmeden edemiyor kişi, sonu yok ki bunun. Ne fırsatlar fosillenmeye bırakılmış sıralı tahtlarında. Ben ki tembel arkeolog, boş dakikalarımla kafayı bulmuş. Bilginin varlığından haberdar kendisinden yoksun. Sustum gitti işte, böylesi sanki daha huzurlu. Fakat tatminkâr değil...
31 Mayıs 2007
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
2 yorum:
"Ben ki tembel arkeolog, boş dakikalarımla kafayı bulmuş."
Betimleme ustası :)
Arada geliyor işte.
Yorum Gönder