Ardlarında o çürük kokularıyla

toprağa gömülü son bahar yaprakları

yeşillenmeyi bekler, ama nerede

önce ölmeli, daha çok var yeşile,

Bakmadı o bana, görmedi yeşilimi

şimdi batık, çürüyorum olduğum gibi

damarlarımda akan özsuyunu sevmiştim

gitti, o da gitti, hissetmiyorum şimdi

dönüp dolaşıp buraya geldin ya mete

yine bile bile düşürdün kendini bu derde

akıllanıp uslanacağın günü bekler, ama nerde

yıllar geçiyor, durmuyor, sen say olduğun yerde