10 Ağustos 2009

Dinleyin, insanlar, sessizlikte sözcükler var.

Belirsiz anlamlar yüklenilse sana ve bana. Orada olacağım. Bir cinin bana bir şeyler fısıldaması böylesi gelişigüzel olduğundan belki güme gitti şiirler. Hayır, tek suçlusu o değil. Suç da değil aslında.

Mesele benim anı bırakmak ve kağıt kaleme sarılmaktaki gönülsüzlüğüm. Suç mu bu şimdi?

Neyse, çok ışık yapıyorum. Karanlık vaktidir.

0 yorum: