05 Eylül 2007

Yokuz

Çıt yok. Geniş caddeler bomboş. Arabalar boş ve cansız. Ağaçlar kıpırtısız, cansız. Bulutlar terk etmiş gökyüzünü. Nefes yok. Toprak sessiz, yok.

Pencereler kimsesiz. Evler sahipsiz. Duruyorlar öylece. Kapıdan içeriye. Kimse yok. Salon renksiz. Mobilyalar birer süsten ibaret. Merdivenlerden yukarıya. Soldaki ilk oda. Gelişigüzel dağınıklık. Yatak boş, düzeltilmemiş.


“Burada değiliz. Yokuz. Evde kimse yok.”


Kimse yok sanısı.


“Gerçekten yokuz. Baksana, kimse yok.”


Yanılgı sanısı


“Başka bir yüzyılda gel.”


Peki. Pencereden dışarı. Yüksel. Yüksel. Gökyüzüne doğru.

Bu evlerden binlerce var. Binlerce boşluk, binlerce oyuk, binlerce mağara. Zamansız, öylece durmak. Ve boşluk.

En azından gökyüzü ve toprak doldurulmalı...


-Art by 3nchancedfx (DeviantArt)


0 yorum: